tag:blogger.com,1999:blog-55534297017307895422024-03-19T05:32:14.388-07:00La GiocondaMonnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.comBlogger67125tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-19868327299307018952010-06-02T21:38:00.000-07:002010-06-02T21:40:46.844-07:00<span style="font-family:trebuchet ms;color:#cc0000;"><strong>Muda, mundo-mudo!</strong></span><br /><br /><em>Digo:</em><br /><br /><span style="font-family:georgia;"><strong>Entre Mandos e des-mandos</strong><br /><strong>eu miro e desmancho,</strong><br /><strong></strong><br /><strong>mundana que sou!</strong></span>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-82436868809288190102010-06-02T21:37:00.000-07:002010-06-02T21:38:06.820-07:00<em>Ai esse moço,</em><br /><em>tem me tirado o sossego,</em><br /><em></em><br /><em>aos poucos.</em>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-55352340480383560842010-06-02T21:28:00.000-07:002010-06-02T21:36:47.556-07:00<strong>Ontem perguntei, a esmo, à minha irmãzinha:</strong><br /><br /><em>o que é, mocinha, o amor?</em><br /><br /><strong>e ela, desconsertada, disse algo assim:</strong><br /><br /><em>"Aaah, o amor, aaam, o amor ééé...</em><br /><em>olha:</em><br /><em></em><br /><em>o amor é ali" :</em><br /><br /><em><span style="color:#339999;"><strong>(o moço da esquina abraçando a cachorrinha, </strong></span></em><br /><em><span style="color:#339999;"><strong>que lhe lambe as fuças).</strong></span></em>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-32708000986869448052010-06-02T21:25:00.000-07:002010-06-02T21:28:32.556-07:00<em><span style="color:#ff6666;"><strong>Con-jugo.</strong></span></em><br /><br /><em><span style="color:#ffccff;"><strong>Eu Como</strong></span></em><br /><em><span style="color:#ffccff;"><strong>Tu Comes</strong></span></em><br /><em><span style="color:#ffccff;"><strong>Ele come?</strong></span></em><br /><em><span style="color:#ffccff;"><strong></strong></span></em><br /><em><span style="color:#ffccff;"><strong>Nós comemos</strong></span></em><br /><em><span style="color:#ffccff;"><strong>Vóis Comeis</strong></span></em><br /><em><span style="color:#ffccff;"><strong>Eles nada Comem.</strong></span></em>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-24305388078038524782010-03-11T12:34:00.000-08:002010-03-11T12:45:29.166-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi1EYGwLpX9faLRsCPgHURfkj658WqyE4xRchFOjvzar557DHl_izFWMWMZIUdCo7gQ-v55Wo5VZIu3_l98hYIaAcWea0yk2uisBVqe4nmXTT0VNVuRWky5bKHXVgd1uuFLwqWapEY3oil/s1600-h/monnad+003.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi1EYGwLpX9faLRsCPgHURfkj658WqyE4xRchFOjvzar557DHl_izFWMWMZIUdCo7gQ-v55Wo5VZIu3_l98hYIaAcWea0yk2uisBVqe4nmXTT0VNVuRWky5bKHXVgd1uuFLwqWapEY3oil/s400/monnad+003.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5447478293806611586" /></a><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b>Respira fundo e:</b></span><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b>Arrrrgggggh ...................</b></span><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b><br /></b></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b><i>Grito: Som desarticulado proveniente do ânimus de falar mil coisas, as quais podem estar pululando no seu íntimo ou causando dores alfinetantes no seu órgão pensante.</i></b></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b><i><br /></i></b></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;"><b><i>Eis o berro meu de cada dia.</i></b></span></div></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-35268605813903174992010-03-11T12:25:00.000-08:002010-03-11T12:32:45.483-08:00<div><br /></div><div><p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color:#FF6666;"><b>Terminal.</b></span><o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><o:p> </o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">Os olhos, cheios de água, <o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">Guardam lembranças da ilha,<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">E ainda na despedida,<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">reluta em ficar mais um pouco<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">ao lado do seu amado,<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">que tanto diz lhe estimar.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><br /></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><o:p> </o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">Confessa que <span style="mso-spacerun:yes"> </span>leva consigo<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">os dias vividos com o moço<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">os risos, os ais e gemidos,<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">e o toque das suas mãos.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><br /></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><o:p> </o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">Termina caindo no sono,<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">soluça feito criança,<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">ainda naquela lembrança<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">dos dias lindos juntinhos,<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">dormindo e acordando colados<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;">qual dois namorados<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><span style="mso-spacerun:yes"> </span>que estão descobrindo o amor.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i style="mso-bidi-font-style: normal"><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><br /></span></i></p><p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><i><span style="font-size:14.0pt;mso-bidi-Monotype Corsiva"font-family:";font-size:12.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color:#FF6666;">Para o homem que tem desbravado o meu coração, tão belamente.</span></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span style="Ruach LET"font-family:";"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="Ruach LET"font-family:";"><o:p> </o:p></span></p></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-92002981368000753832009-09-03T09:15:00.000-07:002010-03-11T12:33:25.729-08:00<div align="justify"><em><span style="color:#ccffff;">'<b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;">mesmo que eu abra a cortina aqui dos fundos da espelunca e aviste aquela moça sob o raro sol do inverno paulistano. mesmo que use óculos escuros à sophia loren. mesmo que ela tenha todas as supostas imperfeições que tanto amo numa mulher: estrias mais lindas, nas laterais, sob medida naquela pele morena e uma bunda demasiadamente humana, daquelas que nunca sairiam em comerciais de bronzeadores ou cerveja. agora ela se molha. com a mangueira. a laje cercada de flores. outra que parece a mãe estende roupas.</span></b></span></em><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><br /></span></b><em><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><span></span></span></b></em><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><br /><br /></span></b><em><span><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;">por mais que seja possível um email de amor, por mais que se faça um sexo ao telefone, por mais histéricos que sejam os tambores da selva, por mais que dialogue-se no messenger, por mais que o sexo me pegue... nada convence mais do que uma carta de amor, a letra da ponta dos dedos e a tinta como sangue, transfusão ao longe...'</span></b></span></em><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><br /></span></b><em><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><span></span></span></b></em><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><br /></span></b><em><span><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;">(Xico Sá)</span></b></span></em></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-85820416893976527612009-08-30T17:20:00.000-07:002009-08-30T17:26:44.494-07:00.<div align="justify"><em><strong><span style="color:#999999;"></span></strong></em> </div><div align="justify"><em><strong><span style="color:#999999;"></span></strong></em> </div><div align="justify"><em><strong><span style="color:#999999;">' (...) Não começava nada, e essa carência e essa negação eram o todo como uma enorme pedra sem superfície nem arestas, um oco de pedra onde o vazio não deixava lugar para nada, nem sequer para o pranto, a operação compulsiva de engolir as lágrimas.'</span></strong></em></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-89758935960934060692009-08-01T16:46:00.000-07:002009-08-01T16:57:22.808-07:00<div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9nICWAf6O1o-kMQoyS-0bDDq8v_tkFIf-7cLiIsTKMj6YDj2MCdvTfZDfjLg8XQ7umH93eYnUrir5mWl_TusmLiL6AV1FMgO845qg2_U63OVInPQJHRL8j1Ew5ihHHgQIi1QhidnUZPZm/s1600-h/vangogh.quartoemarles.1888.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5365147944479528930" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 350px; CURSOR: hand; HEIGHT: 278px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9nICWAf6O1o-kMQoyS-0bDDq8v_tkFIf-7cLiIsTKMj6YDj2MCdvTfZDfjLg8XQ7umH93eYnUrir5mWl_TusmLiL6AV1FMgO845qg2_U63OVInPQJHRL8j1Ew5ihHHgQIi1QhidnUZPZm/s400/vangogh.quartoemarles.1888.jpg" border="0" /></a><span style="color:#cccccc;"> Ilustração: Vânia Medeiros</span><br /><br /><br /><br /></div><div align="left"><strong><span style="color:#993399;">Quarto Crescente</span></strong></div><div align="left"><strong><span style="color:#993399;"><span style="color:#cccccc;">Raiça Bonfim</span><span style="color:#ffccff;"></span></strong></div></span><div align="left"><strong><span style="color:#993399;"></span></strong></div><p><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Meu quarto está coberto de sonhos e almofadas.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Aqui há pássaros nas estantes e grilos nas cortinas.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Há anjos que rondam meu quarto dedilhando</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">harpas de bambu.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Durante o dia, tudo são flores, arrudas e canção de sol.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">O teto de estrelas forjadas guarda risos e as enormes</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">esperanças que nascem em mim diariamente.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;"></span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Durante a noite, há insetos a enfrentar o dossel inexistente</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">até alcançar-me e alimentarem-se de meu sangue.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Os quadros, os armários, os livros, o criado mudo, o abajur:</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">tudo em meu quarto observa as marcas de meu corpo resvalado.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;"></span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">O espelho que há em meu quarto guarda, além de meus</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">rostos e o de alguns amigos, barbas difusas a meia luz.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Pela demasiada quantidade de memória e solidão,</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">o espelho deforma quem nele se mira.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Todos reclamam de meu espelho.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;"></span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Nessa hora escura, mesmo com a lâmpada acesa,</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">não se pode enxergar direito pelo excesso de gotículas</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">- suor e lágrimas- no ar.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Quando há corrente fria, uma queda d’água condensa</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">e escorre até os pés da mangueira para estender-se</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">em lençóis subterrâneos.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;"></span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Por aqui passaram poucos homens. Barbas difusas a meia luz.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Houve alguma jura, alguma paixão, alguma sinceridade.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Mas foi de ilusão e adeus que pintaram-se as paredes de</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">meu quarto. </span></p><p><span style="color:#6600cc;"><br />Por aqui passaram poucos homens. Suficientes para marcar</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">minha pele mais do que os olhares de meu quarto podem</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">suportar.</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">Na hora do sono, toda coisa que há nesse lugar</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">veste véu de carpideira e pranteia uma reza</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">sobre o fogo abandonado deste corpo</span><br /><br /><br /><span style="color:#6600cc;">que não chegou a conhecer quem o amasse.</span> </p>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-28441988322083759302009-08-01T08:50:00.001-07:002009-08-01T09:06:25.932-07:00<div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioCe_gH3MRnpVTOH4PgZDm4fIP_LhvsYG2xIGimIXK1ocGUObMZ-CHNL2CSsHV02YF7_OkGFTc3XQE4GMi_YarY0fGIe3zgHMLFpgiJGLxG97F0A284P9Qzo0PfwvLsIsLT7qyzTmNPOJq/s1600-h/370887775_2ab88af2b1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5365026662437145746" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 286px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioCe_gH3MRnpVTOH4PgZDm4fIP_LhvsYG2xIGimIXK1ocGUObMZ-CHNL2CSsHV02YF7_OkGFTc3XQE4GMi_YarY0fGIe3zgHMLFpgiJGLxG97F0A284P9Qzo0PfwvLsIsLT7qyzTmNPOJq/s400/370887775_2ab88af2b1.jpg" border="0" /></a><em><span style="color:#cccccc;"> Ilustração: Vânia Medeiros<br /></span></em><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMbk-uizb78_s1Kc6SX9X7zkhRVEwQszZNLgWi9ZUVfAGq2Kq2_c498Nv0KS9da8mG8IpZczWidC-d0I2zAJ0cOw49vNy2iBlxQXQDak9C8o6Z1krkc9keMYUqNJIrB5EhN9LQdH_qTA7y/s1600-h/116601068_f53c39f456[1].jpg"></a><br /><br /><div align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVL1RSXzBvFFyjPjUqEBNWxUMMNzaShDgUXymA8FWMY_dmesLnOjOv47td1wHrQ98ivPvZRHXfWF6vqivKU5wjKBI40uM4l-x9giu9-3Sgetx8qD-Q1d78sGVYbg2J4BAAbSaeSB7L4Xdc/s1600-h/116601068_f53c39f456[1].jpg"><span style="color:#66ff99;"><strong></strong></span></a><span style="color:#66ff99;"><strong><br /></strong></span><div align="left"><span style="color:#000099;"><strong>Voando com o pássaro</strong></span><br /></div><div align="left"><span style="color:#66ff99;"><span style="color:#000099;"><em><span style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-family:arial;">Ana Cristina Cesar</span> </span></em></span></span></div><span style="color:#66ff99;"><span style="color:#000099;"><br /><br /><div align="left"></span><br /></span><em><span style="color:#cc33cc;">Tu queres sono: despe-te dos ruídos, e</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">dos restos do dia, tira da tua boca</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">o punhal e o trânsito, sombras de</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">teus gritos, e roupas, choros, cordas e</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">também as faces que assomam sobre a</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">tua sonora forma de dar, e os outros corpos</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">que se deitam e se pisam, e as moscas</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">que sobrevoam o cadáver do teu pai, e a dor</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">[ (não ouças)</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">que se prepara para carpir tua vigília, e os </span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">[ cantos que</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">esqueceram teus braços e tantos movimentos</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">que perdem teus silêncios, o os ventos altos</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">que não dormem, que te olham da janela</span></em></div><br /><br /><div align="left"><em><span style="color:#cc33cc;">e em tua porta penetram como loucos</span></em></div><br /><br /><div align="left"><span style="color:#993399;"><em><span style="color:#cc33cc;">pois nada te abandona nem tu ao sono.</span></em> </span></div></div><br /></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-25558953068863632382009-08-01T08:21:00.000-07:002009-08-01T08:37:58.677-07:00<div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghUy6VQT2jzwVDU8FIhzsqels781DxD3NXhWbbEiHM9pG9-0cHeg5bKqZjREsfuAHjffbfVir2ZAGvIyL1edE1zLJ1cRQYvdE8aSmR8Zy0xxyNRoRelTNbU_WH8w1TQSVtmkTcIMy4zZ0j/s1600-h/vania01.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5365019437391241170" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 350px; CURSOR: hand; HEIGHT: 261px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghUy6VQT2jzwVDU8FIhzsqels781DxD3NXhWbbEiHM9pG9-0cHeg5bKqZjREsfuAHjffbfVir2ZAGvIyL1edE1zLJ1cRQYvdE8aSmR8Zy0xxyNRoRelTNbU_WH8w1TQSVtmkTcIMy4zZ0j/s400/vania01.jpg" border="0" /></a><em><span style="color:#cccccc;"> Ilustração: Vânia Medeiros</span></em></div><br /><br /><span style="color:#66cccc;"><span style="font-family:courier new;color:#339999;"><strong>O HOMEM PÚBLICO N. 1</strong></span> </span><br /><span style="color:#66cccc;"><br /></span><span style="color:#cccccc;"><strong>Ana Cristina Cesar<br /></strong></span><br /><br /><span style="color:#66cccc;">Tarde aprendi </span><br /><span style="color:#66cccc;">bom mesmo </span><br /><span style="color:#66cccc;">é dar a alma como lavada. </span><br /><span style="color:#66cccc;">Não há razão</span><br /><span style="color:#66cccc;">para conservar</span><br /><span style="color:#66cccc;">este fiapo de noite velha. </span><br /><span style="color:#66cccc;">Que significa isso? </span><br /><span style="color:#66cccc;">Há uma fita</span><br /><span style="color:#66cccc;">que vai sendo cortada </span><br /><span style="color:#66cccc;">deixando uma sombra</span><br /><span style="color:#66cccc;">no papel. </span><br /><span style="color:#66cccc;">Discursos detonam. </span><br /><span style="color:#66cccc;">Não sou eu que estou ali </span><br /><span style="color:#66cccc;">de roupa escura</span><br /><span style="color:#66cccc;">sorrindo ou fingindo </span><br /><span style="color:#66cccc;">ouvir. </span><br /><span style="color:#66cccc;">No entanto</span><br /><span style="color:#66cccc;">também escrevi coisas assim,</span><br /><span style="color:#66cccc;">para pessoas que nem sei mais </span><br /><span style="color:#66cccc;">quem são, </span><br /><span style="color:#66cccc;">de uma doçura </span><br /><span style="color:#66cccc;">venenosa </span><br /><span style="color:#66cccc;">de tão funda.</span><br /><br /><span style="color:#66cccc;"><em>Tenho uma folha branca </em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em>e limpa à minha espera:</em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em>mudo convite</em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em></em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em>tenho uma cama branca </em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em>e limpa à minha espera:</em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em>mudo convite</em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em></em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em>tenho uma vida branca </em></span><br /><span style="color:#66cccc;"><em>e limpa à minha espera:</em></span>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-28948402921414372672009-08-01T07:45:00.000-07:002009-08-01T08:21:00.049-07:00<div align="justify"><strong><span style="color:#ff0000;">Quatro Quartetos</span></strong></div><div align="justify"><strong><span style="color:#ff0000;">T. S. Eliot</span></strong></div><div align="justify"><strong><span style="color:#ff0000;"></span></strong></div><div align="justify"><strong><span style="color:#ff0000;">(trecho inicial da parte V)</span></strong></div><div align="justify"><br /><em><span style="color:#990000;">As palavras se movem, a música se move</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Apenas no tempo; mas só o que vive pode morrer. </span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">As palavras, após a fala, alcançam o silêncio. </span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Apenas pelo modelo, pela forma,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">As palavras ou a música podem alcançar</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">O repouso, como um vaso chinês que ainda se move</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Perpetuamente em seu repouso.</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Não o repouso do violino, enquanto a nota perdura,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Não apenas isto, mas a coexistência,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Ou seja, que o fim precede o princípio,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">E que o fim e o princípio sempre estiveram lá</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Antes do princípio e depois do fim.</span></em></div><div align="left"><em><span style="color:#990000;"></span></em></div><div align="left"><em><span style="color:#990000;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">E tudo é sempre agora. As palavras se distendem,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">estalam e muita vez se quebram, sob a carga,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Sob a tensão, tropeçam, escorregam, perecem,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Apodrecem com a imprecisão, não querem manter-se</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">[ no lugar,Não querem ficar quietas. </span></em></div><div align="left"><em><span style="color:#990000;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Vozes estridentes,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Irritadas, zombeteiras, ou apenas tagarelas,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">Sem cessar as acuam. A Palavra no deserto</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">É mais atacada pelas vozes da tentação,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">A sombra soluçante da funérea dança,</span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#990000;">O clamoroso lamento da quimera inconsolada.</span></em></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-70930765742032810952009-08-01T07:31:00.000-07:002009-08-01T07:36:21.883-07:00<div align="center"><strong><em><span style="color:#ff9966;">CANTIGA PARA NÃO MORRER</span></em></strong></div><div align="center"><strong></strong></div><div align="center"><strong><span style="color:#ffffcc;">Gullar</span></strong></div><div align="center"><strong></strong></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">Quando você for se embora,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">moça branca como a neve,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">me leve. </span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">Se acaso você não possa</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">me carregar pela mão,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">menina branca de neve,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">me leve no coração. </span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">Se no coração não possa</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">por acaso me levar,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">moça de sonho e de neve,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">me leve no seu lembrar.</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">E se aí também não possa</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">por tanta coisa que leve</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">já viva em seu pensamento,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">menina branca de neve,</span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;">me leve no esquecimento. </span></div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff9966;"></span> </div><div align="left"><br /><strong><span style="color:#ffff33;">De Dentro da Noite Veloz (1962-1975)</span></strong> </div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-81853734917917167722009-08-01T07:13:00.000-07:002009-08-01T08:28:04.939-07:00<div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHo_f_IwQTTdbw6yOaDJQIMizJvAClV_PjHrqLl8JdHySWBChFpPCDUKqH_hIIFi8mBPIFRDFRKFSKSJJ98wD4R_3QMhSYhNwl3ZbAehyphenhyphenY4B2SV4_Ed8eBOEkenvJ2zgDNCXgvgKbj1UA4/s1600-h/OgAAANwL2O3KIcC-RjHH6ws3-Fff_GG0l70zH4t9ly_wQRcCQJqmdYrDI9Gu1VuOWwzVHIc-8Xv53dl_l_twMY7v25kAm1T1UJCUevRySS63I8fNbplZiTYkrjW7.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364999595355733586" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 300px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHo_f_IwQTTdbw6yOaDJQIMizJvAClV_PjHrqLl8JdHySWBChFpPCDUKqH_hIIFi8mBPIFRDFRKFSKSJJ98wD4R_3QMhSYhNwl3ZbAehyphenhyphenY4B2SV4_Ed8eBOEkenvJ2zgDNCXgvgKbj1UA4/s400/OgAAANwL2O3KIcC-RjHH6ws3-Fff_GG0l70zH4t9ly_wQRcCQJqmdYrDI9Gu1VuOWwzVHIc-8Xv53dl_l_twMY7v25kAm1T1UJCUevRySS63I8fNbplZiTYkrjW7.jpg" border="0" /></a><span style="color:#cccccc;"><em> Imagem: Thiago Arruda</em></span></div><div align="left"><br /></div><div align="left"><span style="font-family:verdana;color:#ff6666;">Bolinhos de vento</span></div><div align="left"><br /></div><div align="left"><br /><span style="color:#ffcccc;"><strong>pegue um lápis e marque um ponto</strong></span></div><div align="left"><br /></div><div align="left"><span style="color:#ffcccc;"><strong>no centro de uma folha</strong></span></div><div align="left"><br /></div><div align="left"><span style="color:#ffcccc;"><strong>a solidão é tudo o que está em volta</strong></span></div><div align="left"><strong><span style="color:#ffcccc;"></span></strong> </div><strong><span style="color:#ffcccc;"></span></strong><span style="color:#cccccc;"><em></em></span><br /><span style="color:#cccccc;"><em>(Dobradura - Alice Sant'Anna)</em></span>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-5298116334606445282009-08-01T06:58:00.000-07:002009-08-01T16:03:58.442-07:00<div align="justify"><em><span style="color:#cccccc;"></span></em><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX02UIvifZqliQfRiMGCHd4Rr2jMbLFYzDRGLcO6K80tSR-ob4taEWAficK7UbeMj1rASkQcXjDHeJHYYe_h0R8S5INcA7YmH7tHd6k6oiIOnfJVYuK2b0A_RFEb0AIxNesqGpG7NzbKol/s1600-h/460899386_75f164dce6[1].jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5365021049780697330" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 286px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX02UIvifZqliQfRiMGCHd4Rr2jMbLFYzDRGLcO6K80tSR-ob4taEWAficK7UbeMj1rASkQcXjDHeJHYYe_h0R8S5INcA7YmH7tHd6k6oiIOnfJVYuK2b0A_RFEb0AIxNesqGpG7NzbKol/s400/460899386_75f164dce6%5B1%5D.jpg" border="0" /></a><br /><div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaYD9Eo6nqGfW8RiDqw3igXJ7L-VQel1kt2PgPgJo8eWhyB5kzadu4aKnKXXvkv4M9XKFOqg24lZjdzASceiDceXTheCpspfDV5RIbcIyc9w7D8n8Gg8_PYQAZXa2CNYqioITidCThWV63/s1600-h/vania01.jpg"></a><em><span style="color:#cccccc;"></span></em></div><br /><div align="right"><em><span style="color:#cccccc;">Ilustração: Vânia Medeiros</span></em><br /></div><div align="justify"><br /><span style="color:#333399;"><strong><span style="color:#666666;">Por causa de Jandira<br />Murilo Mendes<br /></span><br /><em>JANDIRA</em></strong></span><br /><br /></div><div align="justify"><br /><span style="color:#333399;">O mundo começava nos seios de Jandira.</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">Depois surgiram outras peças da criação:</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">Surgiram os cabelos para cobrir o corpo,</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">(Às vezes o braço esquerdo desaparecia no caos.)</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">E surgiram os olhos para vigiar o resto do corpo.</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">E surgiram sereias da garganta de Jandira:</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">O ar inteirinho ficou rodeado de sons</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">Mais palpáveis do que pássaros.</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">E as antenas das mãos de Jandira</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">Captavam objetos animados, inanimados.</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">Dominavam a rosa, o peixe, a máquina.</span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">E os mortos acordavam nos caminhos visíveis </span></div><div align="justify"><span style="color:#333399;">[ do ar</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Quando Jandira penteava a cabeleira...</span> </div><div align="left"> </div><div align="left"><br /><span style="color:#333399;">Depois o mundo desvendou-se completamente,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Foi-se levantando, armado de anúncios luminosos.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E Jandira apareceu inteiriça,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Da cabeça aos pés,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Todas as partes do mecanismo tinham </span><br /></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ importância.</span></div><br /><div align="center"><span style="color:#333399;"></span></div><br /><div align="center"><span style="color:#333399;"></span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E a moça apareceu com o cortejo do seu pai,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">De sua mãe, de seus irmãos.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Eles é que obedeciam aos sinais de Jandira</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Crescendo na vida em graça, beleza, violência. </span></div><br /><div align="left"><span style="color:#333399;"></span></div><br /><div align="left"><span style="color:#333399;"></span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Os namorados passavam, cheiravam os seios de </span></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ Jandira </span></div><br /><div align="center"><span style="color:#333399;"></span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E eram precipitados nas delícias do inferno</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Eles jogavam por causa de Jandira,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Deixavam noivas, esposas, mães, irmãs</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Por causa de Jandira.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E Jandira não tinha pedido coisa alguma.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E vieram retratos no jornal</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E apareceram cadáveres boiando por causa de </span><br /></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ Jandira </span></div><br /><div align="center"></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Certos namorados viviam e morriam</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Por causa de um detalhe de Jandira.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Um deles suicidou-se por causa da boca de Jandira</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Outro, por causa de uma pinta na face esquerda </span></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ de Jandira. </span></div><div align="left"></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E seus cabelos cresciam furiosamente com a força </span></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ das máquinas; </span><br /></div><div align="center"><span style="color:#333399;"></span></div><br /><div align="center"><span style="color:#333399;"></span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Não caía nem um fio,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Nem ela os aparava.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E sua boca era um disco vermelho</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Tal qual um sol mirim.</span></div><br /><div align="left"><span style="color:#333399;"></span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Em roda do cheiro de Jandira</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">A família andava tonta.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">As visitas tropeçavam nas conversações</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Por causa de Jandira.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E um padre na missa</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Esqueceu de fazer o sinal-da-cruz por causa de </span></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ Jandira. </span></div><div align="left"><br /><span style="color:#333399;">E Jandira se casou</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E seu corpo inaugurou uma vida nova.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Apareceram ritmos que estavam de reserva.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Combinações de movimento entre as ancas e os </span></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ seios. </span></div><br /><div align="left"><span style="color:#333399;">À sombra do seu corpo nasceram quatro meninas </span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">[ que repetem</span> </div><div align="left"><span style="color:#333399;">As formas e os sestros de Jandira desde o </span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">[ princípio do tempo. </span></div><br /><div align="left"><span style="color:#333399;">E o marido de Jandira</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Morreu na epidemia de gripe espanhola.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E Jandira cobriu a sepultura com os cabelos dela.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Desde o terceiro dia o marido</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Fez um grande esforço para ressuscitar:</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Não se conforma, no quarto escuro onde está,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Que Jandira viva sozinha,</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Que os seios, a cabeleira dela transtornem a </span></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ cidade</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;"></span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E que ele fique ali à toa.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E as filhas de Jandira</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Inda parecem mais velhas do que ela.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E Jandira não morre, </span></div><div align="left"><span style="color:#333399;"></span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Espera que os clarins do juízo fina</span><span style="color:#333399;">l</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Venham chamar seu corpo,</span><br /></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Mas eles não vêm.</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">E mesmo que venham, o corpo de Jandira</span></div><div align="left"><span style="color:#333399;">Ressuscitará inda mais belo, mais ágil e </span></div><div align="center"><span style="color:#333399;">[ transparente.</span> </div></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-72911392023255735902009-07-31T05:53:00.000-07:002009-08-01T08:31:45.600-07:00Infância<div align="left"> </div><div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_7ITPwjaB8_Lo-DeT0bYrtO4ruYo5WB2Rh0YZDmuqjJuUCq4VhyzBFMA7MjHpRg-aPtXdilaHPTEdGBNGexHcQZL2D0rJGXr0rNzbFrDFPWHDuS1W5hxm6sVzU1lcB7gQPFTLyc_GD22Y/s1600-h/vania_adeus[1].jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364609130027379154" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 350px; CURSOR: hand; HEIGHT: 128px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_7ITPwjaB8_Lo-DeT0bYrtO4ruYo5WB2Rh0YZDmuqjJuUCq4VhyzBFMA7MjHpRg-aPtXdilaHPTEdGBNGexHcQZL2D0rJGXr0rNzbFrDFPWHDuS1W5hxm6sVzU1lcB7gQPFTLyc_GD22Y/s400/vania_adeus%5B1%5D.jpg" border="0" /></a><em><span style="color:#cccccc;"> Ilustração: Vânia Medeiros</span></em><br /><br /></div><div align="left"><span style="color:#330099;">INFÂNCIA (2)</span></div><div align="left"><br /><br /><strong>Eu matei minha saudade mas depois<br />veio outra.</strong><br /><br /><br /><em><span style="font-size:78%;">De mar de Mineiro (1982)</span></em> </div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-87210388473600148762009-07-30T05:20:00.000-07:002009-08-01T08:32:43.753-07:00Acrobata da Dor<div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyTbBEgSTWtgw_qUnMjU4eAuSxvb0x1rLxBZAiiVcqaNfiaPa82jsiFmy4QtYmhEP_Rqe40gj4cuQmFczLpnfEotG93wPA017qDUUwQ8rHH7VgUyxkJI_ut2r0eUvz-VVH-0FHt6cf-YfH/s1600-h/vania02[1].jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364228295908261842" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 350px; CURSOR: hand; HEIGHT: 235px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyTbBEgSTWtgw_qUnMjU4eAuSxvb0x1rLxBZAiiVcqaNfiaPa82jsiFmy4QtYmhEP_Rqe40gj4cuQmFczLpnfEotG93wPA017qDUUwQ8rHH7VgUyxkJI_ut2r0eUvz-VVH-0FHt6cf-YfH/s400/vania02%5B1%5D.jpg" border="0" /></a><em> <span style="color:#cccccc;">Ilustração: Vânia Medeiros</span></em></div><br /><br /><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>'Gargalha, ri, num riso de tormenta</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>como um palhaço, que desengonçado, </em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>nervoso, ri, num riso absurdo, inflado,</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>de uma ironia e de uma dor violenta.</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em></em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>Da gargalhada atroz, sanguinolenta</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>agita os guizos, e convulsionado</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>salta, gavroche, salta, clown, varado</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>pelo estertor dessa agonia lenta...</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em></em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>Pedem-te bis e um bis não se despreza!</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>Vamos, retesa os músculos, retesa</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>nessas macabras piruetas d'aço...</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em></em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>E embora caias sobre o chão, fremente</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>afogado em teu sangue estuoso e quente,</em></strong></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#993399;"><strong><em>ri! Coração, tristíssimo palhaço...'</em></strong></span></div><div align="center"><strong><em><span style="font-size:130%;color:#993399;"></span></em></strong></div><div align="center"><em><span style="color:#ffccff;">Acrobata da Dor</span></em></div><div align="center"><em><span style="font-size:130%;color:#ffccff;">(Cruz e Sousa)</span></em></div><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><span style="font-size:130%;color:#cc33cc;"></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"></span>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-36386771272932361942009-02-08T13:27:00.000-08:002009-02-08T13:29:02.223-08:00<div align="left"><br /><strong>'Quem deixa para amar quando tem calma, </strong></div><div align="left"><strong>As águas somam entre o palor da pele... </strong></div><div align="left"><strong>E a gente some entre o pudor da gente.'</strong></div><strong></strong><br /><strong>(</strong>Robson<strong>)</strong>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-48557718785521006392009-01-10T10:11:00.000-08:002009-01-10T10:12:01.452-08:00<div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><em>Na claridão tingida de paz crepuscular,vibrou meu coração como um manancial, minha fronte gravada pelas rotas lunares sentiu um calafrio sereno de humildade.</em></div><div align="justify"><em>(...)</em></div><div align="justify"><em>Era um leve minuto, mas quanto o desejava aprisionado inteiro entre minhas mãos débeis,queria que ele fosse como uma melodia brotando entre a ruína desta jornada estéril.</em></div><div align="justify"><em></em> </div><div align="justify"><em><strong>Pablo Neruda</strong></em></div><div align="justify"><em><strong>Cadernos de Temuco</strong></em></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-17147593974352892752009-01-01T13:38:00.000-08:002009-01-01T13:43:13.869-08:00<div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><strong>Preâmbulo às instruções para dar corda no relógio</strong></div><div align="justify"> </div><div align="justify">Pense nisto: quando dão a você de presente um relógio estão dando um pequeno inferno enfeitado, uma corrente de rosas, um calabouço de ar. Não dão somente o relógio, muitas felicidades e esperamos que dure porque é de boa marca, suíço com âncora de rubis; não dão de presente somente esse miúdo quebra-pedras que você atará ao pulso e levará a passear. Dão a você — eles não sabem, o terrível é que não sabem — dão a você um novo pedaço frágil e precário de você mesmo, algo que lhe pertence mas não é seu corpo, que deve ser atado a seu corpo com sua correia como um bracinho desesperado pendurado a seu pulso. Dão a necessidade de dar corda todos os dias, a obrigação de dar-lhe corda para que continue sendo um relógio; dão a obsessão de olhar a hora certa nas vitrines das joalherias, na notícia do rádio, no serviço telefônico. Dão o medo de perdê-lo, de que seja roubado, de que possa cair no chão e se quebrar. Dão sua marca e a certeza de que é uma marca melhor do que as outras, dão o costume de comparar seu relógio aos outros relógios. Não dão um relógio, o presente é você, é a você que oferecem para o aniversário do relógio.</div><div align="justify"> </div><div align="justify">(Cortázar)</div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-60274892669399466032009-01-01T13:16:00.001-08:002009-01-01T13:24:49.530-08:00<div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify"><strong>Manual de Instruções</strong><br /><br /><br />A tarefa de amolecer diariamente o tijolo, a tarefa de abrir caminho na massa pegajosa que se proclama mundo, esbarrar cada manhã com o paralelepípedo de nome repugnante, com a satisfação canina de que tudo esteja em seu lugar, a mesma mulher ao lado, os mesmos sapatos e o mesmo sabor da mesma pasta de dentes, a mesma tristeza das casas em frente, do sujo tabuleiro de janelas de tempo com seu letreiro HOTEL DE BELGIQUE.<br /><br /><br />Enfiar a cabeça como um touro apático contra a massa transparente em cujo centro bebemos café com leite e abrimos o jornal para saber o que aconteceu em qualquer dos cantos do tijolo de cristal. Resistir a que o ato delicado de girar a maçaneta, esse ato pelo qual tudo poderia se transformar, possa cumprir-se com a fria eficácia de um reflexo cotidiano. Até logo, querida. Passe bem. Apertar uma colherinha entre os dedos e sentir seu latejar metálico, sua advertência suspeita. Como custa negar uma colherinha, negar uma porta, negar tudo o que o hábito lambe até dar-lhe uma suavidade satisfatória. Quando mais simples é aceitar a fácil solicitação da colher, usá-la para mexer o café. </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><br />E não é mau que as coisas nos encontrem outra vez todo dia e sejam as mesmas. Que a nosso lado esteja a mesma mulher, o mesmo relógio e que o romance aberto em cima da mesa comece a andar outra vez na bicicleta de nossos óculos, por que haveria de ser mau? Mas como um touro triste é preciso baixar a cabeça, do centro do tijolo de cristal empurrar para fora, em direção ao outro tão perto de nós, inacessível como o toureiro tão perto do touro. Castigar os olhos fitando isso que anda no céu e aceita astuciosamente seu nome de nuvem, sua resposta catalogada na memória. Não pense que o telefone vai lhe dar os números que procura. Por que haveria de dá-los? Virá somente o que você tem preparado e resolvido, o triste reflexo de sua esperança, esse macaco que se coça em cima de uma mesa e treme de frio. Quebre a cabeça desse macaco, corra do centro em direção à parede e abra caminho.<br /><br /><br />Oh, como cantam no andar de cima! Há um andar de cima nesta casa, com outras pessoas. Há um andar de cima onde moram pessoas que não percebem seu andar de baixo, e estamos todos dentro do tijolo de cristal. E se, de repente, uma traça pára pertinho de um lápis e palpita como um fogo cinzento, olhe-a, eu a estou olhando, estou apalpando seu coração pequenino, e ouço-a: essa traça ressoa na pasta de cristal congelado, nem tudo está perdido. Quando abrir a porta e assomar à escada, saberei que lá embaixo começa a rua; não a norma já aceita, não as casas já conhecidas, não o hotel em frente; a rua, a floresta viva onde cada instante pode jogar-se em cima de mim como uma magnólia, onde os rostos vão nascer quando eu os olhar, quando avançar mais um pouco, quando me arrebentar todo com os cotovelos e as pestanas e as unhas contra a pasta do tijolo de cristal, e arriscar minha vida enquanto avanço passo a passo para ir comprar o jornal na esquina.<br /><br /><br /> (Cortázar)</div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-76961256220283601662009-01-01T11:27:00.000-08:002009-01-01T11:31:27.530-08:00<div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="justify">UM TRAGO SOLTO<br /><br />abundam anos<br />crenças e supersticiosos<br />a perder de vista fidedigno<br />a alegria corrente buscada:<br />a prazo do momento<br />e as dores cólicas?<br />vêm à vista<br />e deixam tortos olhos;<br />quando que era maravilha<br />tudo quanto fosse vivido<br />vem o sonho e atrapalha<br />vem a poesia e maldiz<br />vem o poeta e solidão<br />Quiçá por sonhar eu adiante<br />As coisas existindo por si<br />Buscando a causa, talvez<br />Efeito colateral eu consiga somente<br />As crises foram feitas para as dores<br />As dores foram para o pensamento<br />O coração, modernamente, fica livre...<br />Ileso e sangrando .... a leste de quem Vê!<br /><br /><br />(Robson Cunha)</div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-88610846923387214512008-12-28T22:44:00.000-08:002008-12-28T22:46:10.118-08:00<div align="justify"><span style="color:#333333;">'Nítida luz que ele não vê, esse outro sentado a teu lado na sala levemente escurecida, onde os sons externos mal penetram, como se estivessem os dois presos numa bolha de ar, de tempo, de espaço.'<br /></span><br />(Caio F. Abreu)</div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-77032051070975768822008-12-28T17:23:00.000-08:002008-12-28T17:29:11.685-08:00<div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="left"><br />3<br />'Um dia aprenderei a dar um salto mortal para a vida,<br />Ou, talvez, saberei o que é ter no quintal uma árvore colorida.<br />Um dia aprenderei o cheiro doce do hálito dos amantes,<br />E também o silêncio ocre das bocas bacantes.<br />Um dia aprenderei a nadar no suor dos poros,<br />E me secarei, quem sabe, à sombra das peles macias;<br />Um dia saberei a espera que o tempo leva,<br />E, então, aprenderei o instante que fugia.<br />Um dia minha carne mergulhará no fundo,<br />E do barro da vida, tenho certeza: retornará o mundo.<br />Um dia, como as crianças, aprenderei a dizer com os olhos;<br />E, enquanto não chega esse dia: por favor, mãos à poesia!<br />Um dia aprenderei a contar as rugas dos guarda-chuvas,<br />E saberei que por elas escorreram as finas lágrimas dos deuses que se despediam.<br />Um dia, em que o mundo perderá a cor,<br />Aprenderei a caminhar como um trapezista cego (e sem guia!).<br />Um dia em que se perder toda música,<br />Aprenderei uma canção de silêncio, e ela será bastante.<br />Um dia aprenderei que as flores murchariam,<br />Porque a beleza apenas se oferece porque escapa.<br />Um dia aprenderei que as almas amam mais que os corpos,<br />E que os sonhos são indóceis, e indomáveis, como as vontades.<br />Um dia saberei nem muito nem pouco: o quanto,<br />E poderei dizer: para sempre, e nunca, e tudo, e tanto.<br />Um dia sorverei o sabor das paisagens,<br />O gosto que têm as flores,<br />E nesse dia aprenderei, também,<br />A penetrar a sensualidade das montanhas<br />- Delicadamente, como só as nuvens poderiam;<br />Ou, como só são capazes os pássaros<br />Que nelas fizeram o ninho que lhes abriga a solidão,<br />Ou como são capazes apenas as gotas de chuva da manhã que vem.<br />Um dia, mas hoje não, ainda...<br />Hoje, eu aprendo a sede dos que cansam;<br />No horizonte nossas almas dançam.'</div><div align="left"></div><div align="left"><br />(Murilo Duarte Costa Corrêa)</div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5553429701730789542.post-3674362115568518062008-12-28T15:26:00.000-08:002008-12-28T15:30:15.535-08:00<div align="left">'o desconforto que ele disfarça em trocadilhos,</div><div align="left">como se os pés tropeçassem nos próprios cadarços,</div><div align="left">ruge num hálito matinal de jejum,</div><div align="left">vira de lado no travesseiro e retoma a respiração.</div><div align="left">Depois me encontra,</div><div align="left"> sôfrego em qualquer esquina ou linha reta</div><div align="left">mordisca um pedaço de plástico ou papel, </div><div align="left">diz que faz calor, que faz frio, </div><div align="left">qualquer coisa que não diga nada,</div><div align="left">e se despede em crises de espirros,</div><div align="left">óculos escuros para que não notem</div><div align="left"> os olhos salpicados em conta gotas</div><div align="left">avermelhados </div><div align="left">gigantescos</div><div align="left">dissimulados.'</div><div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify"><strong>( A. S)</strong></div>Monnahttp://www.blogger.com/profile/12758182972981016510noreply@blogger.com0